Jak to jest ze spalaniem drewna w piecach grzewczych
Ponieważ do naszej jednostki wpływa dużo pytań dotyczących palenia w piecu drewnem przedstawiamy Państwu oprócz przepisów prawnych kilka porad i wskazówek w jaki sposób korzystać z drewna jako paliwa opałowego w piecach domowych.
Zgodnie z Uchwałą nr 309/XXIV/20 Sejmiku Województwa Pomorskiego, która obowiązuje wszystkich mieszkańców naszej gminy od 1 stycznia 2021r obowiązuje zakaz stosowania biomasy stałej o wilgotności powyżej 20%. Innymi słowy wilgotność naszego drewna, które stosujemy do palenia czy rozpalania w piecu nie może przekraczać 20%. Jak będzie to sprawdzane ? Nasi strażnicy w oparciu o doświadczenia innych Straży Miejskich/ Gminnych w Polsce są wyposażeni podczas kontroli w wilgotnościomierz drewna a samo urządzenie posiada świadectwo wzorcowania wydane przez Okręgowy Urząd Miar i Wag w Krakowie. Także badanie wilgotności drewna przygotowanego do spalania nie stanowi problemu i jest normalną procedurą podczas przeprowadzanych kontroli.
Jakie drewno wybrać do opału ?
Najważniejsze cechy, które decydują jaki gatunek drewna nadaje się na opał to jego gęstość oraz zawartość wody w świeżym drewnie. Gęstość decyduje o wartości opałowej drewna, natomiast ilość wody wpływa na czas suszenia. Drewno drzew liściastych ma większą gęstość niż iglastych, tak więc lepiej nadaje się do celów grzewczych.
Przykładowe gęstości drewna liściastego przy wilgotności ok. 20%:
- Buk pospolity 750 kg/m³
- Dąb 680 kg/m³
- Jesion 670 kg/m³
- Leszczyna 560 kg/m³
- Brzoza 640 kg/m³
- Topola 410 kg/m³
Gęstość niektórych gatunków drewna iglastego o wilgotności ok. 20%:
- Sosna pospolita 510 kg/m³
- Świerk 430 kg/m³
- Jodła 410 kg/m³
Palenie mokrym drewnem jest zabronione to już wiemy. Ale musimy również pamiętać, że podczas jego spalania traci się przynajmniej połowę jego wartości grzewczej w porównaniu do drewna wysuszonego ponieważ część energii cieplnej powstałej w czasie spalania, zostanie zużyta na odparowanie wody zawartej w mokrym drewnie, zamiast spożytkowana do ogrzania budynku. Ponadto drewno nie jest całkowicie spalane a jego niedopalone części stałe i lotne produkty spalania osadzają się wewnątrz kotła i komina, tworząc warstwę izolacyjną (sadza), która utrudnia oddanie ciepła, tym samym zmniejsza się wydajność urządzenia grzewczego. Dodatkowo duża część szkodliwych produktów takiego spalania przedostaje się do atmosfery. Wniosek jest tylko jeden : Palenie wilgotnym drewnem nie ma żadnego uzasadnienia ekonomicznego, ponieważ generuje straty przyczyniając się do zdecydowanego skrócenia trwałości urządzenia grzewczego i komina, a także zwiększa zużycie opału oraz powoduje zanieczyszczenie środowiska naturalnego.
Jak więc suszyć drewno ?
W praktyce aby drewno osiągnęło poziom 20% wilgotności zaleca się, aby proces schnięcia przebiegał w zależności od gatunku, minimum 2 lata (drewno liściaste). Oczywiście są gatunki drewna które wymagają dłuższego czasu np. dąb potrzebuje ok 3 lat. Na początek warto należy drewno pozbawić kory – okorować, ułatwi się w ten sposób odparowanie wody. Następnie pociąć drewno, najlepiej na długość, która będzie dostosowana do wymiarów komory urządzenia grzewczego w którym będzie spalane. Ponieważ, szybkość odparowania wody zależy w dużym stopniu od powierzchni jaką mają poszczególne części drewna – szczapy, następnym etapem przygotowania jest rozłupanie pociętych „klocków”. Przygotowane do suszenia szczapy drewna układa się na warstwie izolacyjnej. To bardzo ważne, ponieważ izolacja zabezpieczy drewno przed podciąganiem wilgoci z gruntu i warto zastosować wolną przestrzeń pomiędzy ziemią, a pierwszą warstwą drewna, ułatwi to przepływ powietrza przez ułożony stos, Stos od góry musi być osłonięty przed opadami, daszkiem który powinien wystawać poza jego krawędź. Między zadaszeniem, a drewnem powinna być również zachowana wolna przestrzeń, dla cyrkulacji powietrza.